RHODESIAN RIDGEBACK jest psem o harmonijnej budowie ciała – mocnym, muskularnym, zręcznym, szybkim i bardzo wytrzymałym. Jest to pies dumny, inteligentny, bardzo przywiązany do właściciela i ludzkiej rodziny, z którą mieszka. W stosunku do obcych zachowuje się z rezerwą, ale nie jest agresywny ani lękliwy. Doskonały pies stróżujący (wyjątkowo czujny), także wierny towarzysz człowieka. Wymaga odpowiedniej dawki ruchu, szczególnie polecany więc dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Zaliczany jest do grupy psów gończych (grupa 6 FCI).
PRĘGA (ridge)
Cechą charakterystyczną (stanowiącą wyróżnik rasy) jest wyraźnie widoczna pręga grzbietowa (ang. ridge), utworzona przez włos rosnący w odwrotnym kierunku, niż pozostała część okrywy włosowej. Pręga powinna być wyraźna i symetryczna, powinna zaczynać się tuż za łopatkami i ciągnąć aż do guzów biodrowych, zwężając się w kierunku zadu. Szerokość pręgi może dochodzić do 5 cm. W jej obrębie muszą znajdować się dwie korony, identyczne i symetrycznie położone.
USPOSOBIENIE
Rhodesian jest psem inteligentnym i odważnym. Jest bardzo związany z właścicielem i swoją ludzką rodziną, kocha wszystkich jej członków, ale wybiera sobie zazwyczaj jednego przewodnika, który jest dla niego największym autorytetem.
Jak wszystkie psy – wymaga szkolenia i wychowania. Wbrew niektórym opiniom nie jest trudny w szkoleniu – wymaga jednak specyficznego podejścia – jest to bowiem pies inteligentny niezależny i wrażliwy, niekiedy uparty. Często dokonuje wyboru, co powoduje że potrafi zinterpretować „sens” wydawanych komend i niekiedy „zaproponować” inne rozwiązanie (co czasami prowadzi do rozbawienia właściciela). Nie znosi ostrego taktowania. W szkoleniu nigdy nie wolno stosować metody „kija”, zawsze metodę „marchewki” – nagradzany zrobi wszystko dla właściciela i wkrótce opanuje wszelkie polecenia i ćwiczenia. Wychowanie jest również niezbędne w codziennych zachowaniach domowych – wymagana jest tu absolutna konsekwencja bez robienia wyjątków – wtedy bardzo szybko nauczy się, że np. nie wolno wchodzić na łóżko albo podkradać jedzenia ze stołu :). Ma bardzo dobrą pamięć, którą (w połączeniu ze sprytem) potrafi wykorzystać. Pamięta również doznane przykrości, ale także dobre rzeczy, które spotkały go od ludzi.
Jako świetny i czujny stróż, głośno sygnalizuje pojawienie się „intruza” w pobliżu swojego terytorium. Potrafi właściwie ocenić sytuację – obce osoby toleruje na swoim terenie (w domu), a nawet zachowuje się dla nich przyjaźnie – o ile akceptuje je również właściciel. Lubi towarzystwo innych psów. Jest raczej psem łagodnym, cierpliwym, rzadko sam atakuje, jednak sprowokowany (świadomy swej siły) nie pozostaje obojętny i nie boi się przeciwnika.
Bardzo lubi i potrzebuje towarzystwa człowieka, w domu potrafi przemieszczać się „krok w krok” za człowiekiem (no, chyba, że jest zmęczony i wybierze własne legowisko, ale wtedy też najchętniej w pobliżu właściciela). Odpowiednio wyszkolony, może jednak pozostać sam na wiele godzin w domu/mieszkaniu (choć zapewne tego nie uwielbia). W stosunku do dzieci wykazuje dużo pobłażliwości i cierpliwości (której jednak nie należy nadużywać).
Rhodesian wymaga dużej dawki ruchu, którą powinno mu się codziennie zapewnić (przyczyni się to również zapewne do poprawy zdrowia właściciela :)). Na ogół bardzo dobrze znosi jazdę samochodem (chociaż – jak u ludzi – może to zależeć od indywidualnych cech danego osobnika). Preferuje zdecydowanie ciepło i słońce (ma przecież afrykańskie geny), znosi także (bez okrycia) nawet duże mrozy – pod warunkiem jednak, że jest wtedy cały czas w ruchu.
ZDROWIE I CZYSTOŚĆ
Rodezjany stanowią generalnie zdrową rasę i rzadko chorują, wizyty u weterynarza mają więc najczęściej charakter profilaktyczny. Czasem mogą wystąpić jednak wady genetyczne – należą do nich m.in. dysplazja stawów biodrowych i/lub łokciowych (choć w stopniu o wiele rzadszym niż u innych dużych ras), dermoid sinus, i inne (rzadkie) schorzenia. Problemów tych można uniknąć, kupując psa z dobrym rodowodem z rzetelnych hodowli, które przywiązują kluczową wagę do kontroli rodowodów i cech genetycznych rodziców.
Rodezjan jest psem bardzo czystym – jako jedna z nielicznych ras nie wydziela niemiłego zapachu z sierści. Sierść jest krótka – nie wymaga zatem mycia oraz żadnych specjalnych zabiegów kosmetycznych, raz dziennie można ją tylko przeczesać specjalną rękawicą. Rodezjan absolutnie unika wszelkiego błota, kałuż itp. (jako rasa afrykańska preferuje raczej suche tereny:)).
„PIES NA LWY”
Rhodesian jest rasą psów pochodzącą z Afryki Południowej. Pierwszy wzorzec rasy został zredagowany w 1922 roku przez F.R. Barnes’a w Bulawayo w Rodezji (obecnie Zimbabwe). Przodkowie tych psów pochodzą z Cape Colony z Południowej Afryki, gdzie krzyżowane były z prymitywnymi psami miejscowymi i półudomowionymi psami myśliwskimi Hotentotów o charakterystycznej prędze na grzbiecie. Rodezjany, czyli „psy na lwy” polowały zwykle w grupach po dwa lub trzy, a ich zadaniem był pościg za zwierzyną, przede wszystkim za lwami, zaganianie zwierzyny i utrzymanie jej w miejscu aż do przybycia myśliwego, co wymagało dużej odwagi i zręczności. W wielu rejonach świata Rhodesian Ridgeback jest nadal używany jako pies myśliwski.
OBOWIĄZUJĄCY WZORZEC RASY (wzorzec FCI nr 146)
został dostarczony przez Związek Kynologiczny Afryki Południowej oraz Kennel Club Zimbabwe i opublikowany w 1996 roku. Oprócz opisu ogólnego psa oraz jego temperamentu, pożądanego wzrostu, wagi i cech ruchu, zawiera także szczegóły budowy anatomicznej głowy, szyi, tułowia, ogona, kończyn, okrywy włosowej i pręgi. Wszelkie odchylenia od tego wzorca powinny być traktowane jako wady obniżające ocenę psa w zależności od stopnia ich nasilenia. Pełny opis wzorca dostępny jest na stronie internetowej Związku Kynologicznego w Polsce pod adresem http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/146.pdf
PRĘGA (ridge)
Cechą charakterystyczną (stanowiącą wyróżnik rasy) jest wyraźnie widoczna pręga grzbietowa (ang. ridge), utworzona przez włos rosnący w odwrotnym kierunku, niż pozostała część okrywy włosowej. Pręga powinna być wyraźna i symetryczna, powinna zaczynać się tuż za łopatkami i ciągnąć aż do guzów biodrowych, zwężając się w kierunku zadu. Szerokość pręgi może dochodzić do 5 cm. W jej obrębie muszą znajdować się dwie korony, identyczne i symetrycznie położone.
USPOSOBIENIE
Rhodesian jest psem inteligentnym i odważnym. Jest bardzo związany z właścicielem i swoją ludzką rodziną, kocha wszystkich jej członków, ale wybiera sobie zazwyczaj jednego przewodnika, który jest dla niego największym autorytetem.
Jak wszystkie psy – wymaga szkolenia i wychowania. Wbrew niektórym opiniom nie jest trudny w szkoleniu – wymaga jednak specyficznego podejścia – jest to bowiem pies inteligentny niezależny i wrażliwy, niekiedy uparty. Często dokonuje wyboru, co powoduje że potrafi zinterpretować „sens” wydawanych komend i niekiedy „zaproponować” inne rozwiązanie (co czasami prowadzi do rozbawienia właściciela). Nie znosi ostrego taktowania. W szkoleniu nigdy nie wolno stosować metody „kija”, zawsze metodę „marchewki” – nagradzany zrobi wszystko dla właściciela i wkrótce opanuje wszelkie polecenia i ćwiczenia. Wychowanie jest również niezbędne w codziennych zachowaniach domowych – wymagana jest tu absolutna konsekwencja bez robienia wyjątków – wtedy bardzo szybko nauczy się, że np. nie wolno wchodzić na łóżko albo podkradać jedzenia ze stołu :). Ma bardzo dobrą pamięć, którą (w połączeniu ze sprytem) potrafi wykorzystać. Pamięta również doznane przykrości, ale także dobre rzeczy, które spotkały go od ludzi.
Jako świetny i czujny stróż, głośno sygnalizuje pojawienie się „intruza” w pobliżu swojego terytorium. Potrafi właściwie ocenić sytuację – obce osoby toleruje na swoim terenie (w domu), a nawet zachowuje się dla nich przyjaźnie – o ile akceptuje je również właściciel. Lubi towarzystwo innych psów. Jest raczej psem łagodnym, cierpliwym, rzadko sam atakuje, jednak sprowokowany (świadomy swej siły) nie pozostaje obojętny i nie boi się przeciwnika.
Bardzo lubi i potrzebuje towarzystwa człowieka, w domu potrafi przemieszczać się „krok w krok” za człowiekiem (no, chyba, że jest zmęczony i wybierze własne legowisko, ale wtedy też najchętniej w pobliżu właściciela). Odpowiednio wyszkolony, może jednak pozostać sam na wiele godzin w domu/mieszkaniu (choć zapewne tego nie uwielbia). W stosunku do dzieci wykazuje dużo pobłażliwości i cierpliwości (której jednak nie należy nadużywać).
Rhodesian wymaga dużej dawki ruchu, którą powinno mu się codziennie zapewnić (przyczyni się to również zapewne do poprawy zdrowia właściciela :)). Na ogół bardzo dobrze znosi jazdę samochodem (chociaż – jak u ludzi – może to zależeć od indywidualnych cech danego osobnika). Preferuje zdecydowanie ciepło i słońce (ma przecież afrykańskie geny), znosi także (bez okrycia) nawet duże mrozy – pod warunkiem jednak, że jest wtedy cały czas w ruchu.
ZDROWIE I CZYSTOŚĆ
Rodezjany stanowią generalnie zdrową rasę i rzadko chorują, wizyty u weterynarza mają więc najczęściej charakter profilaktyczny. Czasem mogą wystąpić jednak wady genetyczne – należą do nich m.in. dysplazja stawów biodrowych i/lub łokciowych (choć w stopniu o wiele rzadszym niż u innych dużych ras), dermoid sinus, i inne (rzadkie) schorzenia. Problemów tych można uniknąć, kupując psa z dobrym rodowodem z rzetelnych hodowli, które przywiązują kluczową wagę do kontroli rodowodów i cech genetycznych rodziców.
Rodezjan jest psem bardzo czystym – jako jedna z nielicznych ras nie wydziela niemiłego zapachu z sierści. Sierść jest krótka – nie wymaga zatem mycia oraz żadnych specjalnych zabiegów kosmetycznych, raz dziennie można ją tylko przeczesać specjalną rękawicą. Rodezjan absolutnie unika wszelkiego błota, kałuż itp. (jako rasa afrykańska preferuje raczej suche tereny:)).
„PIES NA LWY”
Rhodesian jest rasą psów pochodzącą z Afryki Południowej. Pierwszy wzorzec rasy został zredagowany w 1922 roku przez F.R. Barnes’a w Bulawayo w Rodezji (obecnie Zimbabwe). Przodkowie tych psów pochodzą z Cape Colony z Południowej Afryki, gdzie krzyżowane były z prymitywnymi psami miejscowymi i półudomowionymi psami myśliwskimi Hotentotów o charakterystycznej prędze na grzbiecie. Rodezjany, czyli „psy na lwy” polowały zwykle w grupach po dwa lub trzy, a ich zadaniem był pościg za zwierzyną, przede wszystkim za lwami, zaganianie zwierzyny i utrzymanie jej w miejscu aż do przybycia myśliwego, co wymagało dużej odwagi i zręczności. W wielu rejonach świata Rhodesian Ridgeback jest nadal używany jako pies myśliwski.
OBOWIĄZUJĄCY WZORZEC RASY (wzorzec FCI nr 146)
został dostarczony przez Związek Kynologiczny Afryki Południowej oraz Kennel Club Zimbabwe i opublikowany w 1996 roku. Oprócz opisu ogólnego psa oraz jego temperamentu, pożądanego wzrostu, wagi i cech ruchu, zawiera także szczegóły budowy anatomicznej głowy, szyi, tułowia, ogona, kończyn, okrywy włosowej i pręgi. Wszelkie odchylenia od tego wzorca powinny być traktowane jako wady obniżające ocenę psa w zależności od stopnia ich nasilenia. Pełny opis wzorca dostępny jest na stronie internetowej Związku Kynologicznego w Polsce pod adresem http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/146.pdf